اما به طور کلی اقتصاد دستوری چیست؟ چه هدفی را دنبال می‌کند؟ چرا در میان سیاستگذاران مورد استقبال است؟

موسی غنی‌نژاد،‌ اقتصاددان در گفتگوی اختصاصی با تیتر خبر به بررسی این سوالات پرداخت و بیان کرد: اقتصاد دستوری دارای دو جنبه نظری است؛ قیمت گذاری دستوری و انواع مجوزها.

وی هردوی این تصمیمات را ناشی از توهم دانش دانست که برای اقتصاد خطرناک است و ادامه داد: سیاست‌گذار توجه نمی‌کند که قیمت بازار علامتی ناشی از رفتار آگاهانه میلیون‌ها کنشگر اقتصادی است. مجموعه خواسته‌های کنشگران اقتصادی که می‌تواند تولیدکننده، صادرکننده یا تاجر باشد، در قیمت بازار خلاصه می‌شود.

غنی‌نژاد همچنین اذعان دارد که هیچکس نمی‌تواند قیمت مناسب بازار را تعیین کند چراکه دخالت در آن به معنای محدود کردن آزادی افراد و تجاوز به حقوق آنان است.